زلزله دماوند؛ خطر بالای زلزله شدیدتر در تهران | گسل مشا فعال است
تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۸۰۹۴۰
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از شرق، مهدی زارع. استاد پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله در یادداشتی نوشت: زلزله بامداد ۱۹/۲/۹۹ با بزرگای ۴.۶ دماوند در محدود ۴۰کیلومتری غرب تهران، موجب خسارتی در حد دو کشته و ۲۰ مجروح و البته هراس و وحشت مردم تهران و شهرهای اطراف گسل مسبب -گسل مشا- شد. کشور ما در نوار آلپ- هیمالیا قرار دارد که حدود هشت درصد از کل زلزلههای دنیا و حدود ۱۷ درصد از زلزلههای بزرگ دنیا روی این نوار رخ میدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قرارگرفتن در این نوار، به آن معناست که کشور ما در محدوده مرز برخوردی ورقههای پوسته و تغییر شکل زیاد واقع است. همواره بخشی از تغییر شکل (حدود یک درصد) به صورت زمینلرزه رخ داده است و در آینده هم این وضعیت برقرار خواهد بود. ژرفای زمینلرزهها در ایران کم است (بین حدود هشت تا ۲۵ کیلومتر برای بیشتر زمینلرزههای با بزرگای ۶ یا بیشتر). این خبر خوبی برای ما نیست؛ چراکه هر زمین لرزه شدید -بزرگای ۶ یا بزرگتر- میتواند در صورت قرارگیری کانون در ناحیه مسکونی -مانند بم- به تلفات و خسارات زیاد بینجامد.
میزان این تغییر شکل و در نتیجه لرزهخیزی در جاهای مختلف کشور ما متفاوت است؛ حدود ۱۰ میلیمتر در سال در رشتهکوههای زاگرس و حدود ۱۳ میلیمتر در سال برای سایر نواحی کشور. میزانی از تغییر شکل که به صورت زمینلرزه رخ میدهد، از سه درصد در زاگرس به ۳۰ درصد در ناحیه البرز و کپهداغ و حدود ۱۰ درصد در ایران مرکزی و ناحیه لوت میرسد؛ بنابراین و به همین دلیل تفاوتی که در پوسته زمین و میزان تغییر شکل در جاهای مختلف ایران وجود دارد، شدت و تکرار زمینلرزهها در نواحی مختلف ایران متفاوت است.
گستره کلانشهر تهران با توجه به رخداد زمینلرزه اولین دقایق روز جمعه ۱۹/۲/۹۹ با بزرگای ۴.۶ در دماوند و از دید خطر زمینلرزه و پیشنهاد یک سامانه هشدار سریع در مقطع حاضر ضروری است. این روش با طراحی و سازماندهی و «اجرا»ی یک سامانه هشدار سریع زلزله بر پایه دادههای شتابنگاری جنبش شدید عملی میشود.
شهر تهران یکی از کلانشهرهایی است که در نزدیکی و روی پهنههای با خطر بالا برای رخداد زمینلرزههای بزرگ قرار گرفته است. وجود شبکه شتابنگاری با تعداد بیش از ۵۰ ایستگاه شتابنگاری در گستره شهر تهران، امکان بهرهگیری از این شبکه برای سامانه هشدار سریع را فراهم میکند.
توزیع ایستگاههای این شبکه چنان است که کل گستره شهری و اطراف تهران را پوشش میدهد. اجرای طرحی در چهار مرحله عملی است: ساماندهی اطلاعات موجود و تجهیز شبکه ایستگاههای شتابنگاری در گستره شهری تهران، مطالعه پیشیابی زمینلرزه بر اساس نگاشتهای شتابنگاری موجود، تعیین خودکار کانون و بزرگای زمینلرزههای محلی در گستره شبکه و در نهایت ارائه نقشههای آنی برآورد جنبش زمین. گسل مشا با طولی بیش از ۱۸۰ کیلومتر از ناحیه شمال شرقی تهران و شمال کوههای توچال میگذرد و در غرب به گسل طالقان میپیوندد.
وجود محل تلاقی دو گسل مشا و شمال تهران در روستای کلان در شمال شرق سد لتیان، از نکات بسیار مهم در تعیین محدود با خطر بالا از دید لرزه زمینساختی است. از طرفی، شهر جدید پردیس دقیقا در ۱۰کیلومتری جنوب این محل تلاقی تعیین محل و احداث شده است. اینکه بخواهیم از زمینلرزههای کوچک نتیجه بگیریم که ممکن است زلزله شدیدتری اتفاق بیفتد، امکانپذیر است؛ البته درصورتیکه تعداد زمینلرزهها بالا باشد و از طرفی از طریق دستگاهها ثبت شود. باید گفت که با زلزلههای اخیر مشخص شد که گسل مشا فعال است؛ البته فعالیت این گسلها از سوی دستگاههای متعدد ثبت میشود و کاملا این گسل را میشناسیم؛ اما دقیقا نمیدانیم در این قطعه فعالشده از گسل مشا، از نظر لرزهخیزی چه خبر است و آیا در اطراف قطعه فعالشده هم زلزلههای کوچک اتفاق میافتد یا نه و این نقص جدی ماست.
با وضعیت فعلی، تنها میتوان احتمال رخداد زلزله شدیدتر را داد؛ نه اینکه تشخیص داد توزیع زلزله به چه صورت است و احتمالا به کدام سمت حرکت میکند. هنگامی که زلزله ۲۰ آذر ۹۶ ملارد رخ داد، نگارنده به تکرار گفت و نوشت که نیازمند دستگاههای متعددی هستیم تا زمینلرزههای بیشتری را ثبت کنند. آن زمان چند دستگاه خریدند و در مؤسسه ژئوفیزیک نصب کردند؛ اما فراتر از آن اتفاقی نیفتاد و استاندار وقت تهران نیز اعلام کرد دستگاه بهاندازه کافی موجود است و با همین تعداد هم زلزلهها ثبت میشود.
منکر این نیستم که دستگاههای موجود زمینلرزهها را ثبت میکنند، ولی کیفیت ثبت و تعداد دستگاهها همچنان پایین است. زلزلههای کوچک و با بزرگای کمتر از ۲.۵ را همچنان با دقت و کیفیت بالا ثبت و گزارش نمیکنیم. پایش دقیق زمینلرزههای کوچک نیازمند ثبت زلزلهها با دستگاههای متعدد، بهروزرسانی شبکه لرزهنگاری و برخطکردن تمام دستگاههای شبکه شتابنگاری محدوده تهران است.
درعینحال باید باز بر اهمیت مطالعات تفصیلی روی گسلها و لرزهخیزی منطقه جنوب و مرکز البرز تأکید شود؛ مسئلهای که معمولا بعد از رخداد چنین زمینلرزههایی مطرح میکنیم، ولی تا تب چنین رویدادهایی فروکش میکند، این مسئله مهم نیز به فراموشی سپرده میشود.
کد خبر 509443 برچسبها زلزله تهران - ارديبهشت ۹۹منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: زمین لرزه زمین لرزه ها شتاب نگاری دستگاه ها تغییر شکل زلزله ها گسل مشا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۸۰۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حقایق پنهان درباره ماه
ماه یکی از سیارههای نزدیک به کره زمین میباشد که این کره دارای قطر حدودی ۳۵۰۰ کیلومتری میباشد و شبها با انعکاس نور خورشید به سطح کره زمین، منجر به روشنایی این کره میشود. با این حال کره ماه دارای حقایق پنهان و بسیار جالبی است که بی شک شاید هر یک از ما اطلاعات کافی و زیادی نسبت به این کره نداشته باشیم.
ماه بوی باروت میدهد
به گفته فضانوردان آپولو ۱۱، ماه بویی دارد که به لباسهای فضایی، تجهیزات و نمونههای جمعآوریشان چسبیده بود و وقتی یکی از اینها در محیط قرار میگرفت دوباره بوی ماه قابل تشخیص بود. فضانوردان این فضاپیما اولین کسانی بودند که پا روی کره ماه گذاشتند. آنها این بو را فلزی توصیف کردند، چیزی شبیه بوی باروت سوخته یا بوی هوا پس از خاموششدن ترقه. به احتمال زیاد منشأ این بو یک واکنش شیمیایی بین مادهای در غبار ماه و اکسیژن موجود در هواست. البته نمونههای ماه روی زمین بو ندارند و پژوهشگران میگویند این باید به دلیل یک واکنش موقت باشد.
ماه هم «ماهلرزه» دارد
همانطور که مناطقی از سیاره ما با زلزله تکان میخورند، ماهلرزههایی هم اتفاق میافتد. البته مدت آنها طولانیتر و شدت آنها ضعیفتر از زلزلههای روی زمین است. دانشمندان میگویند این لرزشها میتواند دلایل مختلفی مانند برخورد شهابسنگها، تغییرات دما، گرانش زمین و ... داشته باشد. آنها ماهلرزهها را در چهار طبقه دستهبندی کردهاند: عمیق، حرارتی، شهابی و سطحی. لرزههای حرارتی معمولترین لرزهها هستند و شدت زیادی ندارند. لرزههای حرارتی به دلیل اختلاف دمای شب و روز ایجاد میشود، لرزههای شهابی هم به دلیل برخورد شهابسنگها اتفاق میافتد. اما لرزههای شدید و طولانی زیر سر لرزههای سطحی ماه هستند.
محصول یک برخورد غولپیکر است
نظرات مختلفی درباره شکل تولد ماه وجود دارد، اما پذیرفتهترین توضیح درباره چگونگی شکلگیری ماه، نظریه برخورد بزرگ نامیده میشود. طبق این نظریه سیارهای به اندازه مریخ با زمین اولیه برخورد کرده و ابری از این برخورد تشکیل میدهد که در نهایت بعد از چندین میلیون سال به ماه تبدیل میشود. به گفته موزه تاریخ طبیعی لندن شواهدی از این برخورد را میتوان در نمونههای گرفتهشده از ماه در ماموریتهای آپولو پیدا کرد. این یافتهها نشان میدهد ترکیب ماه شباهتها و تفاوتهایی با ترکیب زمینشناسی زمین دارد که این به دلیل همان برخورد و جداشدن بخشی از زمین قدیمی است.
ما همیشه یک طرف ماه را میبینیم
شاید برایتان عجیب باشد ولی ما فقط یک طرف ماه را میبینیم، زیرا ماه دقیقا با همان سرعتی که به دور خود میچرخد به دور زمین هم میچرخد و اینطوری ما فقط یک طرف آن را میبینیم. از همینجا اصطلاح «نیمه تاریک ماه» گرفته شده که در واقع درست نیست، زیرا سمت دور ماه همان مقدار نور خورشید را دریافت میکند که قسمت نزدیک و سمت زمینِ آن دریافت میکند. ماه به طور دایم رو به سطح زمین است. به این معنی که یک روز کامل ماه (مدت زمانی که طول میکشد تا ماه یک بار به دور خودش بچرخد) حدود ۴ دقیقه است؛ بنابراین اگر ماه اصلا نمیچرخید میتوانستیم طرفهای دیگر ماه را ببینیم.
منبع: روزنامه خراسان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی خواندنیها